Przełomowy wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie w sprawie dotyczącej kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2020 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie ustalił nieważność umowy kredytu „denominowanego” (odnosimy się tutaj do nazwy kredytu) w walucie frank szwajcarski, zawartej z Kredyt Bank S.A. – poprzednikiem prawnym Santander Bank Polska S.A.

Jest to zgodnie z naszą wiedzą pierwszy wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie ustalający nieważność umowy kredytu powiązanego z CHF i tym samym uwzględniający powództwo konsumenta.

Do tej pory mimo wieloletnich procesów sądy w Szczecinie w podobnych sprawach z reguły albo wstrzymywały się z wydaniem wyroków albo też wydawały wyroki niekorzystne dla konsumentów i sprzeczne z wykładnią prawa wspólnotowego wynikającą z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wyrok, który zapadł w tej sprawie, jest zaś w pełni zgodny orzecznictwem TSUE, a jako że ustala nieważność umowy kredytu na trzech niezależnych od siebie podstawach, daje nadzieję kredytobiorcom na ukształtowanie korzystnej dla nich linii orzeczniczej również w apelacji szczecińskiej.

Jeżeli wyrok uprawomocni się, to wobec ustalenia nieważności umowy kredytu „dług” kredytobiorcy zmniejszy się o około 500.000 zł w stosunku do kwoty, której zapłaty oczekuje obecnie bank, a problem wadliwej i niekorzystnej dla konsumenta umowy kredytu przestanie istnieć.

Sąd uznał umowę kredytu „denominowanego” w walucie frank szwajcarski za nieważną z trzech powodów, z których każdy jest wystarczającą podstawą do ustalenia nieważności umowy kredytu:

– z uwagi na sprzeczność umowy kredytu z naturą stosunku zobowiązaniowego i zasadą równości stron umowy;

– z uwagi na abuzywność postanowień umownych odnoszących się do indeksacji kredytu;

– z uwagi na niedopełnienie przez pozwany bank obowiązków informacyjnych względem klienta.

Sprawa sądowa dotyczy umowy kredytu o nazwie „umowa kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM”. Pozwanym jest Santander Bank Polska S.A. (dawniej Kredyt Bank S.A.).

Zdaniem Sądu Okręgowego w Szczecinie bank narzucił konsumentowi umowę pozwalającą bankowi na dowolne i nieweryfikowalne ustalanie wartości zobowiązań kredytobiorcy wykorzystując w ten sposób swoją uprzywilejowaną wobec kredytobiorcy pozycję, a taki stan rzecz sprzeczny jest z naturą stosunku zobowiązaniowego i łamie zasadę równości stron, co czyni zawartą umowę kredytu nieważną w całości.

Zdaniem Sądu umowa kredytu jest również nieważna z uwagi na występowanie w niej postanowień, które rażąco naruszają interesy konsumenta i pozostają w sprzeczności z tzw. dobrymi obyczajami. Umowa zawiera bowiem niejasne zasady ustalania wartości zobowiązania kredytobiorcy.

Sąd zwrócił również uwagę na to, że bank w sposób niewystarczający informował o ryzyku związanym z kredytem powiązanym z CHF, w szczególności zupełnie nie informował kredytobiorcy o skali potencjalnego ryzyka, jakie związane było z zawarciem takiej umowy. Umowa kredytu nie zawierała informacji o rzeczywistych do przewidzenia kosztach kredytu. Sąd wskazał, że zgodnie z orzecznictwem TSUE, informacje dla klienta winny być jasne i precyzyjne.

Wyrok został wydany przez Sąd Okręgowy w składzie SSO Renata Tarnowska. Sygnatura akt I C 971/16. Wyrok nie jest prawomocny. W sprawie tej kredytobiorcę reprezentuje r.pr. Radosław Górski.