Czy wakacje kredytowe dla złotówkowiczów przysługiwać będą również kredytobiorcom – przedsiębiorcom?

Zgodnie z treścią projektu ustawy dotyczącej między innymi „wakacji kredytowych” dla złotówkowiczów, zawieszenie spłaty kredytu przysługuje konsumentowi tylko w stosunku do jednej umowy zawartej w celu nabycia nieruchomości przeznaczonej na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Sama ustawa zmieniana odsyła do definicji konsumenta zawartej w art. 22(1) kodeksu cywilnego, zgodnie z którą za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Kredytobiorcą uprawnionym do wakacji kredytowych zgodnie z projektem ustawy jest więc osoba która:

zawarła umowę kredytu w celu nabycia nieruchomości przeznaczonej na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych;

zawarła umowę kredytu w celu niezwiązanym bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Istotnym jest przy tym, że spełnienie tych przesłanek oceniamy na dzień zawarcia umowy kredytu. Jeżeli przeznaczenie nieruchomości zmieniło się już po zawarciu umowy kredytu, to takie zdarzenie nie ma znaczenia dla prawa do „wakacji kredytowych”.

Wątpliwości co do oceny spełnienia tych przesłanek mogą pojawić się wtedy, gdy mamy do czynienia z przeznaczeniem mieszanym nieruchomości. Chodzi o sytuacje, w których nieruchomość wykorzystywana jest zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i na potrzeby mieszkaniowe kredytobiorcy.

Jeżeli kredytobiorca zamieszkał (albo przynajmniej miał zamiar zamieszkać) w kredytowanej nieruchomości, to pierwsza z dwóch przesłanek uzyskania prawa do wakacji kredytowych została spełniona.

Jeżeli zaś kredytobiorca w nieruchomości tej równocześnie zarejestrował albo miał zamiar zarejestrować działalność gospodarczą, to należy zweryfikować, czy zarejestrowana przez niego działalność gospodarcza w kredytowanej nieruchomości odgrywa znaczenie poboczne (a więc czy nieruchomość miała być wykorzystywana przede wszystkim do zamieszkania), czy też może głównym jej przeznaczeniem było prowadzenie działalności gospodarczej.

I o ile można sobie wyobrazić sytuację, w której dominującym przeczeniem nieruchomości mieszkalnej będzie działalność gospodarcza, to jednak w zdecydowanej większości przypadków (zwłaszcza w przypadku tak zwanego samozatrudnienia, albo zgłoszenia adresu prowadzenia działalności w kredytowanej nieruchomości jedynie dla celów rejestrowych, podczas gdy faktycznie działalność ta prowadzona jest w innym miejscu) kredytobiorca będzie miał prawo do wakacji kredytowych ponieważ będzie traktowany jak konsument w rozumieniu art 22(1) kodeksu cywilnego.

Co istotne, może zdarzyć się również i tak, że nawet w sytuacji, w której kredytobiorca zawarł umowę kredytu kierowaną do przedsiębiorców, jeśli umowa faktycznie miała przede wszystkim cel mieszkaniowy, to ma on status konsumenta.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów wskazuje, że przewidziane w niej mechanizmy ochrony konsumenta powinny obejmować osoby fizyczne zawierające umowy o podwójnym charakterze, tj. umowy zawierane w celach, które „częściowo są związane z działalnością handlową danej osoby, a częściowo nie są z nią związane, a cel handlowy jest do tego stopnia ograniczony, że nie jest dominujący w ogólnym kontekście umowy”.

Zwrócić należy uwagę na konieczność zachowania zgodności art. 221 kodeksu cywilnego ze sposobem, w jaki pojęcie konsumenta rozumiane jest w dyrektywie. Kwalifikowanie umowy o „mieszanym”, „podwójnym” celu jako do umowy umożliwiającej kwalifikację wynikającego z niej stosunku prawnego jako konsumenckiego pojawia się w wyroku TS z 20.1.2005 r., C-464/01, a także w motywie 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 524/2013 z 21.5.2013 r. w sprawie internetowego systemu rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) Nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE. Umowa wiążąca się z ewentualną działalnością gospodarczą lub zawodową osoby fizycznej jedynie częściowo, w taki sposób, że towarzyszący umowie cel prywatny zdecydowanie dominuje, zwykle jest jednocześnie umową związaną z tą działalnością jedynie pośrednio (w przyjętym powszechnie rozumieniu pojęcia pośredniości).

O dominacji konsumenckiego charakteru umowy świadczyć może przede wszystkim fakt, że większa część kredytowanej nieruchomości jest przeznaczona na część mieszkalną.

Więcej na ten temat tutaj:

https://www.prawo.pl/biznes/czy-samozatrudnieni-skorzystaja-z-wakacji-kredytowych,515777.html